Sen say ki Hiç Hain darbelerde yýkýlmadým, Bilmediðim iklimlerde, Sen bil ki, Ýhanet çemberinin pusularýna Hiç düþmedim, Ve Aklým Þizofreni kapýlarýna dayanmadý, Say ki hüzünlenmedim, Say ki üþümedi yüreðim Gurbetin ayazlarýnda, Sarsýlýp haykýrmadým Çýkmaz sokaklar da, Yokluk görmedim, Dara düþmedim farzet, Ya sabýr deðip de Geri dönmedim say, Kalleþlerin inlerinden, Ya sabýr deðip de Tetiðe dokunmadan, Halbuki yüreðim daralýyordu Ve öfkem Yayýndan fýrlamýþ bir oktu, Yetmez gibi dört bir yanýmý Alçaklar kuþatmýþtý, Tabancamda bir kaç mermi kalmýþtý Son mermiyi Kime sakladýðýmý Sen nerden bileceksin
Halbuki parçalamalýydým bu ifriti çemberi Ve çýkmalýydým Bu çýkmaz sokaklardan. Uyanmalýydým Ýçine düþtüðüm Bu kâbuslardan, Çýkmalýydým Bu Cendereden... Dostum þunu iyi bil ki sen!!! Sen bil ki!!!
Hayrettin KIZILOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
LÂL-I SEVDA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.