Kömür gözleri, Elmas kadar parlak! Kucaklar dünyayý, Sýcak sýmsýcak. Uzatýr elini, Darda kalmýþlara... Yorulmaz yardýmdan, Muhtaç olanlara... Kýþý bilmez o, Ýlkbahardýr günleri, Karanlýk deðil, Aydýnlýktýr yollarý, Sözleri güzeldir, Tatlý tatlý konuþur. Efkâr basýnca, Güler dinlendirir, Dostluðu dost, Küslüðü de vardýr! Çok þaka yapmaz Espriden kalmaz. Çay içer her gün, Muhabbeti pek hoþtur, Duydum ki gelecekmiþ! Beni görüp öpecekmiþ! Her gün yarenlik edecekmiþ! Gel selvi boylum gel! Gel kömür gözlüm gel! Gel ahu nazlým gel! Hasreti pýnarda, kar suyum gel. Alem-i cihanda tek kýzým, Gel yolunu gözlediðim, Gel yüce Mevla’mýn emaneti, Gel açýlsýn yollarýn, Gel ki aydýnlansýn dünyam, Nur olsun bedenim, gel. Benim can kýzým, HATICEM GELLL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Musa Aslansofuoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.