Her güne bir gün ekleyip bekleyen Tarihthe okunamayan mezartaþlarý Kadar yorgun Sana bakan gözlerim Kadar hisli ve bitkin Duyduðum her hýçkýrýkta Seni aðlayacak Kadar gariban Mutsuzluðum Kadar zengin Yalnýzlýðým Kadar periþan Kadarý bu kadar Çok kullanacak Kadar þuursuz ve çaresiz Kendi ölümüm Kadar mutluyum þimdi
Biliyorum sen yoksun Çeþmeden akan suda Baktýðým aynada Sesine benzeyen Duyduðum herhangi Kadýn sesinde Gardýrobumda boþalan Askýlarda ve raflarda Diþ fýrçamýn yanýnda Ýkimizin yan yana Oturduðumuz koltuðun Çöken minderinin Benim olmadýðým tarafýnda Biliyorum Yoksun sen artýk
Senin fiziksel bütünlüðün Deðil Her zamanki yokluk Kemale erdiriyor beni Sensizliðimde Ve de Sessizliðimde Her týkýrtý ürpertiyor Gelecekmiþsin gibi korkuyorum Hazýr deðilim gelmene Artýk Kendi ölümüm kadar Mutluyum gittiðine
Sosyal Medyada Paylaşın:
sessizliq.iyidir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.