*** SENSİZİM KİMSESİZİM ***

*************************
Unuttum gülüþümü bir papatyanýn
Masum bakýþýnda
Çocuk düþlerimi aradým uykularýmýn
Pembe sokaklarýnda
***
Ruhumda suçlanmanýn karanlýk izleri
Aydýnlýk bir sýnýfýn ilk günaydýnýnda
Beklediðim özgür çýðlýðý kilitledim
Aynalara ... yitirdi bakýþlarým özgürlüðü
Kýrgýn ve çatlamýþ sýrlarda
Mavi gök yüzüne hasret edildi gözlerim
Güz gelmeden döküldü
Yeþermeye yüz tutmuþ yapraklarým
***
Ezildi ayak altýnda umutlar
Yeniden kurmak için yýkýlan hayalleri
Sildim düþleri beynimden yasakladým
Görüntüleri gözlerime
Nefretin kilidiyle kilitledim
Kapýmý tüm uzanan ellere
Umut yok, Ay ýþýðý bulutlarda gizlendi
Yok ettim çocuk gülüþlerimdeki
Renkli masallarý kaldýrdým
Gözlerimin görüntüsünden
***
Bir hücre buldum kaçmak için
Ýki yüzlü dünyadan
Acýlarýmla affetmediðim
Af sayfalarýndaki suç sayýlan
Gölgeleri... gölgesi bile yokken
Tanýyamadýðým nesnelerdeyim
***
Sensizim kimsesizim
Yaþanan güzelliklerin
Rengi solmadan gözlerimde
Dön !
Son güz geçmeden daha
Tutsak ettiðin kalbim vuruyorken
Taþtan taþa kendini
Dönnn !...
***

Günay Koçak 9.11.2022



Sosyal Medyada Paylaşın: