kasým ayazý gibiydi gidiþin usulca iþleyen, ruhuma ve gittikçe daha derin bir yara gibiydi sýzýn...
bütün renkler sonbahardý ve sen bütün renklerden daha da sonbahar içimde bir yerlerde kuruyordu dökülen yapraklar sen benim tüm dallarýmý kýrýyordun rüzgar bütün yapraklarý koparýyordu dalýndan
gitme diyemedim ne dal kaldý ne yaprak
FATÝH ÞAHÝN IÞIK ÞAHBEYÝT Sosyal Medyada Paylaşın:
sahbeyit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.