AŞKIN YOLUNDA…

Bana,
Büyü demeseydin anne!!!
Büyüdükçe öðrendim,
Dostlarýmýn,
Düþmana dönüþtüðünü…
Ben sevdikçe,
Ýtildim kenarlara anne!
Denizin kýyýsýna vuran,
Çöpler gibi…
Acýlarým,
Katmerlendi üst üste…
Büyüdükçe öðrendim,
Sevgisizliðin kimsesizliðini,
Yalnýzlýðýn çaresizliðini…
Uzaktan seyrettim gülmeleri,
Yaklaþamadým,
Mutluluk çemberine…
Korktum anne!!!
Beni de alýr girdabýna da,
Boðar öldürür güvensizlikler,
Tutsak eder, zincirler beni,
Suskunluklarýn neferleri…
Bana büyü demeseydin anne!!!
Büyüdüm ben,
Altý yýlda,
Altmýþ yaþ birden…
Öðrendim,
Ýnsanlarýn içini dýþýný.
Kirvem oldu hüzünler,
Saðdýç olduk gözyaþlarýyla,
Ve öldüm ben anne!!!
Sevgisizliðin topraklarýnda…
Sürüle sürüle kalplerden dýþarý,
Sürüne sürüne aþkýn yolunda.



Nasýf ACAR
07.11.2022
23.36
Sosyal Medyada Paylaşın: