Dozer gibi ezip gitti umutlarý Sýðmaz oldu kabýna yalnýzlýk Öyle yorgun ki piþmanlýklar Çýkmaz sokaklar ezberledi beni Sen umuttun bense unutmuþtum Gidenleri benden Ana sütü gibi hasret Son yolcu seni Ayaz gecelerin sabahýnda Duraklarda kaldýrým taþlarýna Sokak lambalarýna sordum Býraktýðýn ayak izleri ve kokun Kurþun gibi deldi Ýçimin yamaç daðlarýný Ve yinede ben Her gece dualar ediyorum Ne etsem nereye gitsem Ýflas etmiþ duygularým Ýçim yenilgilerle dolu Buraya kadarmýþ yolun sonu Selvi boylu esmer yüzlü Þimdi Ezikliðim çocukluðumdan beri Çiçeksiz bahar benzeri Tatsýz tuzsuz geçti Öylesine öksüz ölesine yetim Sözün bittiði yerde havlu attým Çaresizliðin acizliðini silerek Çocuklar gibi küstüm kadere Sevdim olmadý saydým olmadý Olmayýnca olmuyor pesettim Buraya kadarmýþ yolun sonu Salim Erben
Sosyal Medyada Paylaşın:
erbensalim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.