Oluşum

her gece sanskritçe konuþup
tiber ýrmaðýndan dökülüyordu karanlýk
ben
ve justitia’nýn baðlanmýþ gözleri.

//

koyuyorum kendimi yer altýna
entropilerden gelen sýrtýmýz kabuk, önümüz bir aynanýn ret ettiði
köksüz ve kurumaktayýz burkina faso’ya akýyoruz
kaburgadan gelen bu inlemeler
kemiðimde uyu ve fýsýltýlý konuþ.

///

bu karaþýn yapraklar arasýnda
sýrtýmýzýn biçimi yok diye
gölgemiz yoktu
yoksa uzanýyorduk, kýlýçlardan düþüp
ipliklerin baðladýðý saç dipleri
ve zamaný sayýp
yýlanlarýn bizi sokmasýný saðlýyorduk
oysa bir gemiye binip gidebilirdik
þeytanýn yaðmurlarý, ganj nehrine uzanmýþ yarý çýplak büyücüler gibi
biz de çýplaðýz
ve bir kitap ayracýyýz, sessizlik yaðýyor
tanrýlar her þeyi bozar.

////

belki bir þey okuyacaðýz
” þiir
” geyikli gece
beynimden firar etmiþ absürt rüyalar, gemiler ve sinirleri sökülmüþ otlar üzerinden
yer altý
bu maðaralarýn dilleri var
asi, uðuldayan, çürümüþlüðün içinde iç
ne zaman kussak bir iniltinin çýðlýðýný duyuyoruz
buzlar çözülüyor alnýmýzda
bu uçurumlar
karanlýklar ve intiharlar..
Sosyal Medyada Paylaşın: