ayný adýmlarla, ayný yerlere basarak, -yalnýzca yýpranmýþ anýlarý atlayarak – yürüdüm geçmiþin ayak izlerinde. kulaða hoþ gelen melodileri, o eski sevgileri bulamadým. elleri öpülesi sevgileri.. yalnýzca, derinde çok derinde, o eski acýlarý yakaladým..
yürüdüm geçmiþin ayak izlerinde, deðiþen pek bir þey yoktu sevgilerin dýþýnda. biraz daha azaldýk diye, beyazlar; toplanmýþ aðlýyordu, ölü bir martýnýn baþ ucunda. siyahlar daha bir siyahtý. yaþlandýðýmý anladým.
dönüp bu güne, ölümcül yorgun, duraksamadan, ilk yarýný adýmladým..
Sosyal Medyada Paylaşın:
fihaha(OrhunBasat) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.