Hey gönül dedim Bak gün batýmýna Ne güzel bir manzara
Sessiz sakin bir gün Ve gün batýmý Güneþ sarý harelerle Çevrilmiþ Öyle güzel olmuþ ki
Denizse sanki yorgun Durulmuþ Kýyýya vuruyor küçük dalgalar Beyazca köpük köpük
Seyre daldým uzunca Köpüren beyaz dalgalar Aldý götürdü beni
Yumdum gözlerimi Dönüyordum beyazlar içinde Nereden geldiði belirsiz Bir ney sesi Sardý tüm benliðimi
Gözler kapalý avuçlar açýk Gönülse kavuþmuþ vuslata Döndüm döndüm Sanki rüyalar da
Güzel bir kuran sesi Yankýlandý ruhumda Dinledim huþu içinde
Dönüyordum Kabemde Sanki melekler eþliðinde Rabbim uyandýrma ne olur
Hep böyle kalayým Cennet kokularý içinde Anlamadým zamaný Yaþ vardý gözlerimde
Duyunca denizin sesini Uyandým derin uykudan san ki Güneþ gitmemek için Direniyor mu ne Yoksa bana mý öyle geldi Deniz durgun ve sessiz Ve dalgalara da Çöküvermiþ bir hüzün Baktým öylece Benimde gönlümde hüzün
AYÞE KARAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYSE 09 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.