KÜLLERDEN SAKLADIĞIM KÜLFET BENİM, KÖZ BENİM

Çile dolu kaderi, yaþadýðým müddetçe
Yýllardan sakladýðým surat benim, göz benim
Ruhumun tabiatý, bilinmeli herkesçe
Küllerden sakladýðým külfet benim, köz benim

Aynaya baktýðýnda, kýskanýr onu cellat
Akla ziyan her iþi, olur cana musallat
Hissettirmem zerrece, sarpa sarsa gidiþat
Yollardan sakladýðým sebat benim, iz benim

Ýkbaline mal olan köprüleri yakarak
Hüsran denen duygunun, icabýna bakarak
Yataðýný kaybetmiþ, çavlan gibi akarak
Sellerden sakladýðým imdat benim, öz benim

Yeri gelip uðruna, sabrýn tökezlediði
Ýçi beni yaksa da, herkesin özlediði
Kainatýn gýptayla, mest olup izlediði
Ellerden sakladýðým hayat benim, giz benim

Bendeki tek hecedir, hiçliðin külliyatý
Nefsime tattýran o, kýzýlca kýyameti
Ölmeden öldürmüþüm, tendeki emaneti
Sallardan sakladýðým ceset benim, bez benim,

Ýnsanlarýn güzeli, tanýnýr amelinden
Menziline yürüyen, vaz geçmez emelinden
Yýkýlmaz Kaf Daðý’ný, sarsarken temelinden
Bellerden sakladýðým kuvvet benim, diz benim

Met-cezirlerden uzak, güneþ görmemiþ sesi
Kullanýldýðý zaman, duygularýn libasý
Talep eden herkese, düþüncenin mirasý
Dillerden sakladýðým lügat benim, söz benim

Yüreðinin sesini, tereddütsüz izler o
Gönlünün sarayýný, sevgiyle temizler o
Delibal’ýn ilkesi, sýnavýný gizler o
Kullardan sakladýðým sünnet benim, farz benim

DELÝBAL – Celil ÇINKIR

Sosyal Medyada Paylaşın: