immortalizm -

basitçe anlatsak çerçeve, pencere
kokusu saksýnýn fesleðen
katlar, katar bir yerlerde,
bir þeye, bir þeyler
ateþ itekler ya bazý topraðý
yanarýn aðzý köz
diþlerinde dudaklarýnla kavgalý çýkýþlar
zorlayan þiþeyi cin
taman insan bazý dövmeli kendini
duyulmaz hiç olmazsa
morun bir bayrak rengine evrildiði
camlar kýrýlýr yoksa
gök duyarsa,
canlar acýr
savrulan tüller yanýyorken kanatlarýnda
olur , çan çalýp ezan baþlar
renk doðumu tutmuþ bir duvarýn
sokaðýn tüm masallarýný
gerisingeri karanlýk içine çektiði
realizmin sondalarý düþ damarlarda
çekimli þeylerin
obruklarý göðüslerin içinde
olabilecek en kötü enflasyonun tutku eðrisinde gün
som bir gülümseme,
son bir kahkahadan önce
akýl yumruðunu atsan ne
ses yürütmeyen boþluða
skorlarý hayra yormayan öðle bülteni
bir çeþmeden bir sahile yol
sen içme demiyorum, yarasýn,
salýnsýn o salkým söðüt o kýraç tepeye
gece saçlý fýrtýnalara sen ölümsüzsün, biliyorum
fýsýltýsý bitmeyen topraðýn kundaðýnda
ben böyle de sarhoþum
dar bir boðazdan akmadan
içmeden bir bu günü,
gitmediðim uzaðýmda





þimdi

Sosyal Medyada Paylaşın: