DÖKÜLÜR AVUÇLARIMA

DÖKÜLÜR AVUÇLARIMA

Güz gülleri dökülürken topraða
Hüzün çöker yapraðýna dalýna
Bülbül dahi susar da ötmez olur
Gam çöker kaderine ve bahtýna.

Güneþ dahi bize solgun bakarken
Bulutlar yaðmurlarýný dökerken
Güzü kýþa mý gebe býrakýyor
Çiçekler boynunu büktü çok erken.

Ýsminden almýþ belli ki þanýný
Rengarenk açan þu kasýmpatýný
Aralýk bak kovalýyor kasýmý
Kâr tanesi dondurur yapraðýný.

Geceler karanlýk yýldýzlar nerde
Ay yasaklandýmý doðmuyor niye
Çaresiz kalan yorgun bedenime
Bir ateþ yak üþüyen yüreðime.

Gök gürültülüydü fýrtýnalarým
Gözümden akar yaðmur damlalarým
Tükenmek bilmez þu benim afkarým
Yinede umuda yelken açarým.

Yaz yeþillendi de kendini övdü
Sonbahar geldi geçti kýþa döndü
Ey insan oðlu gör bak bu bir döngü.
Dünya senin gibi nicesin gördü.

Benimde güz güllerim çabuk soldu
Kârlar yaðmýþ saçýma aklar doldu
Korkarým dökülür avuçlarýma.
El vurdukça baþým sýzýlýyordu.

NURAY ÖZTÜRK KAYA
HÜZÜN ÇÝÇEÐÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: