Ýçimin kayalarýna saklanmýþým, Üzerimde gecenin gölgesi, Hep bulutlara takýlýp gidiyor aklým. Aðacýn teni, Mavi deðil buranýn denizi.
Hiçliðin tam ortasý, Ne baþý var ne sonu... Dokunup ürperiyorum. Saçlarýndan yakalanmýþ zaman, Hiç kalkmayan bir sis, Vadi bölünebilir ikiye, Yalnýzýz yaralarýmýzda bile.
Gök vurulmuþ, Yýldýzlar bir bir kayýp gidiyor, Takýldý kaldý uzaklýðýmýza.
Kalbime gömeceðim geceyi Öyle bir hüzün ki, Kýrýp geçiriyor her þeyi. Hazýrým bu kez yakmaya kendimi, Hayat bile yanlýþ anladý bizi.
Daðlardan kopup, Griye çalýyor sesi bütün renklerin. Kýyýyý dövüyor deniz, Sönük birer yýldýz gözlerimiz.
Deniz sen kokuyor Sen deniz...
Aldý beni gidiyor... Bekliyorum kenarýnda Caným yeni bir sevda çektiðinde Boðacaðým, Ah bile demeyeceðim.
Bir vuruþta kýracaðým Gönül kafesimi.
Fýsýldýyor biri geçmiþten geleceðe "Bulutlarý sevdiðin gibi Keþke sevseydin beni de.." Bir uçurum yetiyor Bütün felaketleri baþlatmaya Hiç bulamadýðýn bir vaha Ve dönemiyorsun Bir türlü hayata.