bir umman ki sevgiler uðuldar derinliklerinde
sevgiler coþar
bir bahçe ki, þevk ile yürünür tarhlarýnda
þavklar saçýlýr yediverenlerinden
hasbi bir tebessüm ki
kalbi bir yakýnlýk ki
bir teþekkürün adý çünkü
bir derin þükür makamý
zamanýn kadim koridorlarýnda
ayak izlerine rastladýðýmýz
o nazik beyefendilere
nazenin hanýmefendilere ne oldu þimdi
hani aþýklar sevdiklerine iltifatta bulunur ya
onlarý nazikçe nezakete davet ederlerdi ya
neredeler…
hani zarifler, çelebiler
muhabbet fikrini ne zaman kaybetti dünya
ve isim haneleri karþýlýksýz þimdi
sevgi cümleleriyle baþlanan dönemlere
ne oldu sahi
bir gülümseyiþe
bir bakýþa
bir merhabaya
tam vaktinde bir gönül almaya
ta yürekten bir teþekküre
ne oldu sahi
*
hz. hatice-i kübra validemizin
ebedi aleme irtihali ile
resul-i kibriya efendimizin aile hayatýnda
bir boþluk oluþtu
bir gün,
osman bin maz’un hazretlerinin hanýmý havle hatun,
habib-i kibriya efendimizin huzuruna geldi
ya resulallah
yanýna girince birden hatice’nin yokluðunu hissettim
resul-i ekrem
o çoluk çocuklarýmýn anasý,
evimin de görüp gözeticisi idi
havle hatun
ya resulallah..evlenmek ister misin
kiminle.
ebu bekir’in kýzý aiþe
veya sevde bint-i zem’a ile
git, benim için ikisi hakkýnda da konuþ
havle hatun doðruca
hz. ebu bekir’in evine vardý
hz. aiþe’nin annesi ümmü ruman vardý evde
ey ümmü ruman…
Allah’ýn, hayýr ve bereketten size
neyi eriþtirdiðini biliyor musunuz
ümmü ruman,
nedir…
havle hatun
resulullah, aiþe’yi istemek için beni gönderdi…
hz. ebu bekir o anda evde bulunmadýðýndan
ümmü ruman…havle hatun’a
ebu bekir’in gelmesini bekle
hz. ebu bekir eve gelince
havle hatun ayný þeyi ona da anlattý
ya ebu bekir,
Allah’ýn, hayýr ve bereketten size
neyi eriþtirdiðini biliyor musunuz
hz. ebu bekir,
nedir o…
havle hatun
resulullah, aiþe’yi istemek için beni gönderdi
hz. ebu bekir bir müddet düþündü.
havle, derhal dönüp, durumu efendimize anlatýnca
resul-i kibriya
hz. ebu bekir’in endiþelerini giderdi
kýzýyla elenmek istediðini bildirdi
hz. ebu bekir’in tereddüdü ortadan kalktý
kerimesi hz. aiþe’yi resul-i kibriya efendimize
þevval ayýnda niþanlayýp nikahladý
ancak düðün, sonraya býrakýldý
tüm zamanlarýn en unutulmaz yarýþý ama izleyicisi yok
iki yarýþmacýdan genç olaný bir çizgi çekiyor yere
bir baþlangýç çizgisi
oradan koþmaya baþlayacaklar
gömleðini beline baðlýyor iyice
tuhaf bir yarýþ, yenilse üzülmeyecek
sevgiyle bakýyor rakibine
o’ teklif etti yarýþmayý
düþünebiliyor musunuz,
bir kelimesiyle binlerce insaný peþinden sürükleyen,
bir iþaretiyle ayý ikiye bölen o’
hem de bedir yolunda
diðer ucunda tüm zamanlarýn
en önemli savaþýnýn kendilerini beklediði o yolda
gülümseyerek sordu
aiþe seninle yarýþ yapalým mý
yapalým, ey Allah’ýn resulü
yarýþýn baþlamasý için göz göze gelmeleri yetiyor
hz. peygamber ve sevgili eþi koþmaya baþlýyor
o anda orada olmasalar da, milyonlarca izleyici
hz. aiþe’nin kelimeleriyle
þahit oluyor bu sevimli yarýþa
insanlar,
peygamber’in bedir savaþýna giderken açtýðý
bu sevgi sayfasýný hayranlýkla seyrediyorlar
yarýþý o’ kazanýyor
o’, yani peygamber
yarýþý kaybedeninse üzüntüsü deðil
sevinci okunuyor yüzünden
kaderi onu büyük bir sorumluluða hazýrlýyor
son peygamber’in hafýzasý olmaya
taze bir kil tablet gibi
o’ndan gelecek esintileri bile kaydedecek
çok genç bir hafýzaya ihtiyaç vardý çünkü
o’na ait her ayrýntýyý
gelecek zamanlara taþýyacak
bir silinmez hafýzaya ihtiyaç vardý
gece, gündüz yanýnda olmasý gerekiyor
bu yüzden evde, yolculukta, savaþta ve barýþta
eþi olmasý gerekiyordu
dokuz yýl süren evliliði boyunca öðrendiði her þeyi
o’nun vefatýndan sonra
kýrk yedi yýl anlatýlmasý lazýmdý
dokuz yýl hem odasýndan,
hem odasýnda dinliyor son peygamber’i
odasýnýn duvarý mescid-i nebevi’ye bitiþik hz. aiþe’nin
o’nun ashabýna söylediði her sözü duyuyor
odasýna geldiðinde soruyor anlamadýklarýný
bir gün Allah’ýn sevgilisi ashabýna
her kim Allah’la bu¬luþmayý severse
Allah da onunla buluþmayý sever
ve her kim Allah ile buluþmayý sevmezse
Allah da onunla buluþmayý sevmez."demiþti
hz.aiþe’nin, içimizde ölümü isteyen yoktur yakýnmasýný
bir anahtara dönüþtürerek açmýþtý manayý
bir mümin,
Allah’ýn rahmeti, rýzasý ve cenneti dile getirildiðinde
Allah’la buluþmaya bir özlem hisseder
yüce Allah tarafýndan ayný özlemle karþýlanýr
fakat bir kafir
Allah’ýn azabýný, gazabý¬ný duyduðu zaman
Allah’a kavuþacaðý günden hoþlanmaz
Cenab-ý Hak tarafýndan da
ayný hoþnutsuzlukla karþýlanýr
yine bir baþka gün
‘insanlar kýyamet günü çýrýlçýplak kalacaklar’ sözüne
hayret ederek
nasýl olur
bunlar birbirlerini görmeyecekler mi… diye
hz. peygamber’e sormuþtu
öyle dehþetli bir gündür ki kýyamet
kimsenin kimseden haberi olmaz.. cevabýný almýþtý
hep yanýndaydý sevdiðinin
bedir’de zaferin,
uhud’da hüznün nasýl yansýdýðýný
görmüþtü peygamberin çehresinde
sýrtýnda su taþýrken
yaralýlara bakarken hüznün ve kederin
en ince duygusunu eþinin yüzüne
nasýl yansýdýðýný görmüþtü
müminlerin annesi
mescid-i nebevi’de mýzraklarýyla
savaþ oyunlarý sergileyen habeþlileri
o’nun omzuna dayanarak seyrederken
sevgilinin sevgilisiydi.
hz. ali,
resulullah’ýn sevgilisi diyordu ona
Allah’ýn sevgilisinin sevgilisi diye anýyordu onu
hz. peygambere, dünyada en çok
kimi sevdiði sorulduðunda
aiþe… diye cevaplýyordu
eþlerinden sadece onun yanýndayken
vahiy geldiðini söyleyerek makamýna iþaret ediyordu
hz. aiþe yalnýz bilgisi, zekasý, kavrayýþý, hitabetiyle deðil
ibadetleriyle de hak ediyordu bu sevgiyi
gündüzlerini oruçlu geçiriyor
gecenin en koyu anlarýný
namazla aydýnlatýyordu
tevazusu, kanaatkarlýðý ve cömertliðiyle
ebu bekir’in kýzýydý
yoksullarý himayesi ve vakarýyla
hz. peygamber’in eþiydi hz. aiþe
tek bir kusuru vardý, kýskançlýk
çok seviyordu hz. peygamber’i
ve çok kýskanýyordu
ancak bu yangýný
kontrol altýna alabilecek bir erdeme
ve dirayete de sahipti hz.aiþe
hz. peygamberin diðer eþlerinin faziletlerine dair
hadisleri rivayet etmekte tereddüt etmiyor
hz.ali, hz. fatýma ve diðer sahabilerin faziletlerini de
ilan eden onlarca nebevi belge býrakýyordu
gelecek zamanlara
ve güvenilir muhammed (sav)’in sonsuz güveni,
onu sýrdaþ yapmýþtý nebi’yle
tarihin dönüm noktalarýndan mekke’nin fethi
bir sýr olarak sadece ona açýlmýþ
hazýrlýklarýn fetih için olduðu
yalnýz ona fýsýldanmýþtý
hz. peygambere olan düþmanlýklarýný gizleyen münafýklar
iþte bu sonsuz güvene niþan almýþlardý
son peygamber’i sarsmak ve gözden düþürmek için
bir savaþ dönüþünde kaybedilen inci gerdanlýk
iftira çamuruna batýrýlarak
sahibine iade edilmiþti
bütün zamanlarýn en tehlikeli münafýðý
abdullah b. übey b. selul,
müminlerin annesi’nin üzerine
sözlerin en yalanýný
zannýn en kara þalýný atmýþtý
hz. peygamber ve hz. ebu bekir’in
içlerinde en küçük bir þüphe olmasa da
bu çirkin dedikodulardan müteessir olmuþlardý
bir tesadüf eseri iftiradan haberdar olan aiþe annemiz
üzüntüsünden yataklara düþmüþtü
sonunda hz. peygamberin humeyra’sý,
aiþ’i, aiþecik’i ,hümeyrasý baba evine gitmek için
efendisinden izin istemiþti
yedi kat semadan beraatý gelene kadar
gözyaþý dökmüþtü orada
nur suresi’nin on ayeti
sadece hz. aiþe’ye deðil
gelecek zamanlarýn iftira maðdurlarýna da
bir þifa olarak inmiþti
Yüce Allah,
‘Erkek ve kadýn müminlerin,
bu iftirayý iþittiklerinde kendi vicdanlarý ile
hüsnü zanda bulunup da,
bu apaçýk bir iftiradýr.’demeleri gerekmez miydi
bu iddiayý ortaya atanlarýnda
bu konuda dört þahit getirmeleri gerekmez miydi
madem ki þahitler getirip ispat edemediler,
öyle ise onlar
Allah katýnda yalancýlarýn ta kendileridir ‘ …buyurarak
insan onuruyla oynayanlarý azabýyla tehdit etmiþti
böylesi bir suçlamaya dayanak olacak bilgiyi
zanlarýn ve þüphelerin kýyýcý zehrinden kurtaran bu ayetler,
dört muhkem þahit olmaksýzýn
insanlarýn iffetleri hakkýnda ileri geri konuþmayý yasaklamýþ,
bu meselenin önemini, tehlikesini,
‘bunun önemsiz olduðunu sanýyorsunuz.
halbuki bu, Allah katýnda çok büyük suçtur ‘
Ýlahi buyruðuyla vurgulamýþtý.
sevinç geri almýþtý hüznün zapt ettiði kaleleri
hz. aiþe evine,
efendimizin tebessümü yüzüne geri dönmüþtü
annemiz ardý arkasý kesilmeyen sorularýyla
yeniden gülümsetmeye baþlatmýþtý hayat arkadaþýný
ta ki o soruyu sorana kadar
hiç uyumadan ibadetle geçirdiði bir gecenin sabahýnda,
ya resululah
geçmiþ ve gelecek bütün günahlarýn baðýþlandýðý hal¬de
mübarek vücuduna neden bu kadar eziyet ediyor¬sun?"
deyivermiþti
kainatýn efendisinin gözlerini yaþla dolduran bu soru
yüzyýllarý sarsacak bir baþka soruyla cevap bulmuþtu
þükreden bir kul olmayayým mý…
ve þükürle geçen bir ömür sonunda mübarek baþýný
hz. aiþe’nin kucaðýna koymuþtu
Allah’ýn sevgilisi.
yarýþta yine öne geçmiþ,
sevgilisinin merhamet ve yaþ dolu gözlerinin serinliðinde
çýkmýþtý o büyük yolculuðuna
*
adýný anmadýklarýmýz söndürüyor þimdi içimizdeki ýþýðý
nefsimize olacaklar ruhumuza kader yazdýrtýyor
çýðlýk çýðlýða kuleler týrmanýyoruz
bir yýldýrým yalýmýnda þavka gelmiþ
anlýk bir silüetle vurulup
düþüyoruz çöl kýzý leylanýn kara sevdasýna
geceye iniyor nurlar
ekimlerimiz ,kasýma dönüyor
yeni bir hayatý formatlamak düþüyor bahtýmýza
maverasýnda bir hayat þimdi sürüklediðimiz
Ýçimizdeki haþarýlýklarý terbiye eden
aþka doðru bir yöneliþ
dýþýmýzdaki kötülüklere karþý bir dayanýþma baþlýyor
oysa kuraldý
bir Allah,
bir dahi çoban yýldýzý da olsa þahidimiz
sapmamaktý sevda yolundan
kalýn duvarlý dayatmalarý
keskin köþeleri aþabilmek adýna
güzelleþtirmek içindi içimizi
pasý çiçek tozuyla silmek adýna
ta ki kalbimizin en þah vuruþuyla
darmadaðýn olsun diye saflar
devrilsin diye kaleler ardýndaki þahlarýmýz
redfer