gökyüzü yanar çığlıklarımızdan..

bir sabah
yanar gökyüzü
çýðlýklarýmýzdan...

sen
yaþadýðýn þehrin
tüm karanlýklarýný getir..
ak bir akasya dalýyla deðiþirsin
yüreðine
saçýlmýþ
külleri getir..
bir bebenin göz yaþlarýný...

bir sabah
yanmýþ bir gökyüzüne doðar
güneþ...


sen
eskimiþ sözcükleri getir
tutulmamýþ sözleri
kenarý yanmýþ mektuplarý
süslü kartpostallarý
biliyorsun
mutluluk sokaðý deðil yanýmýz
aþka gitmiyor
bütün yollar...


bir sabah
masmavi bir gökyüzüne
açar
tüm çiçekler...

kaç kere sevdim
unuttum seni..
kaç kere
yalnýzlýðýna okudum
türkülerimi...
kaç kere
akar suda gördüm
yüzünü
kaç kere ateþteyken tuttum
elini...

sen
kýrýlmýþ dallarý getir
hazanda sararmýþ yapraklarý
rüzgarda savrulan
günleri getir
heybende ne varsý
hüzün tasa
sayrýlýk
ve yoksulluk
kapkara...

ben
yakarým
gün doðmadan evvel
gökyüzünü
o sabah
maviye uçar kuþlar...



02/11/2022
ödemiþ

Sosyal Medyada Paylaşın: