DÖNEK

DÖNEK

Cami duvarýna gidip ne ettin
Ecele susayan ite dönmüþsün
Yediðin çanaða pisleyip gittin
Yavþaðýn tekiydin bite dönmüþsün

Aðzýndan çýkan söz necâset kokar
Seni de gün gelir bir yýlan sokar
Yediðin lokmayý burnundan saðar
Seni adam sandým nice dönmüþsün

Atan ne dediyse kördün aymadýn
Taþ üstüne bir taþ hayrat koymadýn
Sömürdün semirdin yine doymadýn
Zürriyetsiz iðdiþ koça dönmüþsün

Nasihat verene gülüp de geçtin
Bu yolda gitmeyi kendince seçtin
Haram lokma yedin he mi de içtin
Domuz gibi þiþmiþ hurca dönmüþsün

Yediðin haltlarý bilinmez sandýn
Düþtün tuzaðýna þeytana kandýn
Sen de bir ananýn göðsünde candýn
Bilmedin kýymetin piçe dönmüþsün

Çalýp çýrptýðýný helâldir sandýn
Erenler adýný ne cür’et andýn
Bu yalan dünyanýn þevkine kandýn
Þimdi üryan kalan kýça dönmüþsün

Tanrýdan söz eder ahkâm keserdin
Yaðýp gürleyerek durmaz eserdin
Nasýl unutursun ondan eserdin
Beþ vakit kýbleye hiçe dönmüþsün

Gaflete düþenler seni var etti
Yandaþlar gönendi yoksul zâr etti
Melânî yürekten intizâr etti
Hilâli býrakýp haça dönmüþsün

Melânî / Tahsin Melan

Sosyal Medyada Paylaşın: