SÖZÜN BİTTİĞİ YERDEYİM
Beden yorgun beyin yorgun can yorgun,
Artýk bana her dört mevsim zemheri…
Gece vurgun gündüz vurgun tan vurgun,
Elde kalýr bir kemikle bir deri…
Zehirli ok yara açtý kanýyor,
Özün közü alev almýþ yanýyor,
Gönül viran ölüm geldi sanýyor,
Mutebermiþ arsýz yüzsüz serseri…
Söz bitmezmiþ tam bittiði yerdeyim,
Gece kâbus tüm gün soðuk terdeyim,
Bu nasýl iþ ben nasýl bir þerdeyim,
Talih derdi üretiyor tam seri…
Kanlý zalim ömür tümden hederdir,
Çayým zýkkým kahvem gamdýr kederdir,
Düþlerimde sabret diyen pederdir,
Dört bir yandan dert giriyor içeri…
Cantekin der; ciðer gözdür bu çarkta,
Derde þifa ne garpta var ne þarkta,
Asýn beni gün ortasý bir parkta,
Kara güne dönme ömür sen geri…
27 TEMMUZ 2013
PARMAKLIKLAR ARKASINDAN ÞÝÝRLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.