ŞiiRLERİM İNCİNİR

Sen hiç þiir yazan zalim gördün mü?
Gönül hikayesi olmayanýn vicdaný da olmuyor !


Zalime tatlý bir tebessüm ettim
Çatýk kaþlarý ile vurdu beni,
Zalime bir tatlý söz ettim,
Zehirli dili ile kýrdý beni.

Zalim Eteðim’e yapýþmýþ çamur lekesi gibi, Ýz býrakan bir mahlukat
Ne tatlý sözüm, ne merhamet’im gözlerini güldürmedi
Öyle faydasýz öyle çirkin’ ki
Ayak bastýðý,
Nemli topraklar kurumuþ çöle dönüyor
Çiçek bahçesinden geçtiðin de
Fidanlar boynunu büküp yere bakýyor
Denizler Köpürüp dalga dalga kusuyor kendini

Nerde bir zalim görsem ,
Çelik yelek giyerim yüreðime
Ýmanýn görünmez perdesini aralarým
Yumruk yaparým sözlerimi
Niyetine kafa atarým

Nerde bir zalim görsem
Yýldýzlarý taç yapmýþ ,geceler kaybolur
Rüzgâr, Kýmýl/damaz yerinden
Nefesini tutar Þehirler
Sabrýn duvarlarý yýkýlýr
Karanlýk kaplar sokaklarý

Nerde bir zalim görsem,
Açlýktan nefesi kokar masumlarýn
Bir bebek vurur kýyýlara
Bir anne çýðlýk atar kaderine
Bir öksüz yalýn ayak dolaþýr
Bayat ekmek kokar elleri
Zalimler zulüm ettiðinde
Korkaklar Konuþur içinden,

Ýyiler....(sessiz çýðlýklar)
Þairler her zaman çýðlýk atar
Kalemi hiç susturmadan .


Hayat aðýr bir Roman ,
Yaþadýkça her sayfasý yeniden yazýlan
Konusu hep insan olan..


Ben öldüm dediðimde
Sakýn suçlamayýn kimseyi
Þiirlerim incinir...


Tekeli Ayþe
Ayþe Canýberk
Gümüþ kalpler




Sosyal Medyada Paylaşın: