ölümlüler seremonisi..

çok uzaklara gitmiþ olamazsýn
en uzaðýnda
ben varým
ellerinin...

az ötende
bir dünya bahar..
mevsimine göre çiçekler açar
güller al
laleler lal
kuþlar geçer
habersiz gecelerden
kuþlar
bir hikaye okursun
saatlerden
bir yaprak seçersin
aðaçlardan
haftalardan bir gün...

çok uzaklara gitmiþ olamazsýn
en uzaðýnda
ben varým
gözlerinin...

kaç kapý kapattýn
kimi ahþap
kimi demir
çektin sürgüsünü
ilk sözden sonra.
gözlerin
hangi camda bir can kýrýðý
aklýn
yüreðin hangisinde..


çok uzaklara gitmiþ olamazsýn
en uzaðýnda
ben varým
sözlerinin..

haftalar
aylar
yýllar eskiyince
anlýyor insan
insanýn eskidiðini...
bir diyor ya
sözlerin
sondan mý sayýyor
baþtan mý
söz dediðinin
ne kanadý var
ne de kemiði..

hoþ
en muhkem kemik de
kýrýlýyor
zamanla...
patisini yalarken bir kedi
en renkli kuþlar
rüzgarda savrulan bir yaprak
anýsý yaralý
sahici bir kelebek...

sen
çok uzaklara gitmiþ
olamazsýn..
korkarsýn...

bir ölümlüler seremonisi bu
yakýnlara ýrayan
uzaklara
yanan..

30/10/2022
ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın: