Yavaş Yavaş
Ýçince elinde sevda þarabýn,
Tutuþur gönlümde dað yavaþ yavaþ.
Akýtma yanakta çeþm-i serabýn,
Sinemin baþýna yað yavaþ yavaþ.
Sevdanýn narýnda kavrulur içim,
Reva mýydý haktan, sevmekti suçum,
Dökülür sonunda olanca saçým,
Býrak da çözülsün bað yavaþ yavaþ.
Böyle miydi halim? Bu muydu tarzým?
Ateþim çoðaldý yükseldi arzým.
Kefeni üstüme biçerken terzim,
Döndersin devraný çað yavaþ yavaþ.
Mecnun’um Leyla’yý arar gezerim,
Þeddeli küsuru mutlak yazarým,
Bir yaný geniþçe olsun mezarým,
Dolansýn ateþte cað yavaþ yavaþ.
Ozanken Aðrý’da yüceydi baþým,
Erciyes’te boran, sert idi kýþým,
Toros’un baðrýnda yanan ateþim,
Baþýnda dumaný að yavaþ yavaþ.
Köþkeroðlu çeker dert ile gamý,
Bilmeyen çalar mý kýrýk kemaný?
Yakýnda bitecek ömrün devraný,
Eðilsin bulutlar sað yavaþ yavaþ.
Memik Kömekçi
27.10.2022
Çeþmi serap: Gözyaþý gibi görünen.
Aðmak: Eðmek.
Reva: Uygun.
Devran: Dünya, zaman, çað.
Þedde: Bir ünsüzün iki sefer okumasý gerktiðini gösteren im.
Küsur: Geriye kalanlar, artanlar.
Cað: Büyük deri veya bez torba.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.