Kış Sabahı

Gün doðumuna en yakýn anda

Yýldýzlar çoktan kaybolduðunda

Zamanýn baþladýðý , kuþlarýn yeni yeni uyandýðý sabahta

Simsiyah geceyi yatýrýp derin bir uykuya

Yüzümü döndüm aydýnlýða , doðuya yani sana

Ufkumda gözlerin kýrpýþtýðýnda

Gündüz mevsimi gelmiþti artýk sanýrým

Kýþ ortasýnda düþen cemre hangisiydi acaba

Önce ufkundan esen rüzgarla havaya

Sonra suya

Ve nihayet topraktan yaratýlmýþ ademoðlunun kalbinin yarasýna


Cemren ýþýl ýþýl düþtü civan perçemi renginde topraðýma

Dallarýma , yapraklarýma , çiçeklerime

Gökyüzüme hatta üzerime ,tenime

Ta en içime yüreðimden bile daha derinlere

Þira yýldýzý kadar aydýnlandý içim

Iþýklarýn doldu Þubatýn henüz baþýnda

Sýzým sýzým acýtan kýþýn tam ortasýnda

Senli günleri kucaklýyorum þimdi

Ömrümün kýþ sabahýnda

Þükürler olsun seni yaradana

Yar diyip yanýma katana

Ellerimiz semada þükür duasýnda

Serinde titreyen gül yapraðýyla

Sosyal Medyada Paylaşın: