İnsan Uyurken Bu Kadar Mı Tatlı Olur

Dün gece seni seyrettim uyurken
Öyle güzel uyuyordun ki dayanamadým dakikalarca seyrettim.
Seyrettikçe mutlu oluyordum.
Zira vakarlý bir aslan gibi asil ve o kadar da güzeldin.
Güzelliðinle birlikte tarifsiz bir hoþluk ve tatlýlýk vardý nur cemalinde,
Bu benim eþim mi dedim kendi kendime.
Böyle bir eþim olduðu için kendi kendimle
Ne kadar övünsem azdýr dedim.
Çok hayýflandým ve kendime çok kýzdým.
Keþke daha çok kadri kýymetini bilseydim
Keþke hiç seni rencide etmeseydim
Keþke her cümlesi birbirinden manidar olan en uzun aþk þiirlerini
Senin için kesik uçlu kalemlerle yazsaydým.
Daha çok keþkelerim var…
Zararýn neresinden dönersen kardýr diye bir atasözümüz var.
Ben de artýk bundan böyle seni her daim onura edeceðim diye
Kendim’e þeref ve namus sözü verdim.
Bundan sonra senin þirin uykuya dalýþýndan sonra,
Tarifi mümkün olmayan o güzelim yatýþýný seyretmeye karar verdim.
Seni seyrederken yorgunluðumun geçtiðini fark ettim.
Hiç böyle olmamýþtým.
Hiç melek görmedim ama senin yatýþýn beni melek görmüþ gibi etti.
Hatta melekten daha güzel olduðunu söylersem yalan söylememiþ olurum.
Seni þimdiye dek hiç bu kadar tatlý görmemiþtim.
Seni seyrederken ekmeði elinden alýnmýþ çocuklar gibi aðlamaklý oldum.
Aðlamamak için kendimi zor tuttum.
Allah’ ýn seni ne kadar güzel yarattýðýna ilk olarak bu kadar yakinen þahit oldum.
Defalarca “Ne mutlu bana” dedim.
Ýnsanýn eþinin bu kadar güzel olmasý, en büyük zenginliktir.
Böyle güzel, böyle tatlý, böyle hoþ biri için neler yapýlmaz ki…
Þimdiye kadar aklým nerelerdeydi diye kendime sordum
Ama geçerli bir cevabýný bulamadým.
Bazen insan o güzelim gözleriyle görülmesi gereken güzellikleri görmeyebildiðini þimdi anladým.
Öylesine çok hayýflandým kendimi hiç affedemedim.
Ne kadar çok þanslý olduðumu anlayýnca,
Güvercinler gibi Asumanýn sonsuz maviliðinde uçasým geldi.
Caný gönülden inandýðým Allah ýmý daha çok sevmeye baþladým
Ve þükür namazý kýldým.
Ýnsanýn yatarken bu kadar tatlý olmasýný ilk olarak bire bir yaþadým.
Ve bu tatlýlýk ona olan sevgi ve muhabbetimi, aþk ve sevdamý ziyadeleþtirdi
Keþke otuz yedi yýllýk eþimin bu tatlýlýðýný çok daha önceleri fark etseydim.
Fark etseydim þayet, güzel gönlünü olur olmaz sebeplerden dolayý kýrmazdým.
Kendimi nasýl affedeceðimi bilemiyorum.
Ama kendimi ona affettirmek istiyorum.
Ýnþallah büyüklük gösterir de beni affeder.
Affetmek yüce Allah’ýn þanýndandýr.
Affedilmek dilek ve temennisiyle…
25- 27/ Ekim/ 2022

Sosyal Medyada Paylaşın: