Sende kalsın
SENDE KALSIN
Gönlüm buruk ayrýlmýþým ben senden
Yýlýk dökük viraneyim her yönden
Ýçim yandý vazgeçiyor bu candan
Karalar giyerim al sende kalsýn
Yelkenleri çekiyorum limandan
Yönüm puslu vazgeçiyor dümenden
Sisler çöktü etkilendim dumandan
Küreði çekerim sal sende kalsýn
Yaz günümde saçlarýma kar yaðdý
Hazan vurup perçem zülüfe deðdi
Simsiyah saçýmý mateme boðdu
Dokunma incinir tel sende kalsýn
Mendilime hey adýný iþledim
Filiz çizip güller ile baþladým
Her gece rüyamda seni düþledim
Fidan olup sarsýn dal sende kalsýn
Sahte dil döküpte beni kandýrma
Çekilmiþken saltanata bindirme
Aklýma düþüpte adýn andýrma
Ben susmuþum tatlý dil sende kalsýn
Attýðým adýmdan nasibi aldým
Dertleþip anýyla baþbaþa kaldým
Biraz zor olsada seni bak sildim
Bende mecal yoktur hal sende kalsýn
MENEKÞEM üzülen yine ben oldum
Ne çok aðlayýpta azýcýk güldüm
Köþeye çekilip git gide soldum
Bir zaman tuttuðum el sende kalsýn
13/10/=Narin MENEKÞE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.