DÜŞLER SIĞINAĞI
ACININ MÜPHEM STRESİ
DÜŞLER SIĞINAĞI

ACININ MÜPHEM STRESİ


ACININ MÜPHEM STRESİ

hangi işgüzar hükmediyor geceye ?
hangi rüzgâr sığıyor birleştirilen iki heceye ?
suskuyu hangi zeban mıhlıyor gök kubbeye ?
yağmur mudur gözlerden damlayan ?
yoksa üzerimize çöken kambur mudur ?
bir esrik vakitte
atılan bir çığlığa
takıldı durdu kulak
akılsa bilmedi dur durak


bir sarkaç gibi salındı
gözden düşmeler
lal olmayı yeğledim
ama olmamak için
çoğalmanın ipe sapa gelmez
yalnızlıklarında
yürüdükçe tökezledim


unuttuğunu anımsatır
yere düşen yapraklar
her uğultu
eline sıkıştırılmış bir küsurattır
ateş sonrası küller
üşüyor üryan eller
geçit vermiyor acının
müphem stresi
düşlerimin artığı
sorguya çekilecek
zira ;
aldırmıyor baktığına
kafaya taktığına da
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.