SON MEKTUP

Ey koca dünya, kocaman dünya
Sana son mektubumu yazýyorum
Aðlamýyorum, sadece utanýyorum bu mektubu yazarken
Bilmedim, bilemedim senin baðrýnda yaþamayý
Hep hata ettim kendimi unuttum
Sanki ben hiç var olmadým
Topraklarýnda daðýldým, sularýnda boðuldum
Ey dünya
Ben artýk çok yoruldum
Ve bir karar verdim þimdi bitiriyorum her þeyi
Yani gidiyorum
Anneme gidiyorum, babama gidiyorum
Beni sevenlere, sýcacýk baðrýnda büyütenlere gidiyorum
Yaþamadým seni dünya, yaþayamadým, yaþamayý bilemedim
Anlayamadým senin deðerini kýymetini
Yalvarýrým affet beni, affet senden özür diliyorum…

Varlýðým bilinmedi, kýymetim görülmedi
Evrene gülümseyen güneþ bir tek bana gülmedi
Döndü sýrtýný bana ay ýþýðý
Ve bir daha yüzünü göstermedi
Gecemi gündüzümü karanlýða hapsetti
Zindana çevirdi yarýnlarýmý felek
Bir gün olsun beni mutlu etmedi
Olsun be dünya
Benim sonum da böyle olsun
Senin yarýnlarýn da ömrümü feda ettiklerime kalsýn
Ben gidiyorum dünya
Unutma ki bu sana son mektubum
Sakla bu mektubu, sakla ki okuyanlar ibret alsýn
Ben unuttum kendimi yaþamayý
Baþkalarý da unutmasýn…


SÜLEYMAN ÇALIÞICI
25.10.2022


Sosyal Medyada Paylaşın: