Flora

eski resimlerimle geliyorum sana
hatýrlasana
bir çocuk incir aðacýna çýkýp þarkýlar söylemiþti
hatýrlayýn
hepiniz bana þempanze demiþtiniz

flora fularlý bir abla
rengarenk ýslýklarla aþký ararken
kusurlu aðzýný dayayýp öpüþmüþtük
sonra niye lanetlendik bilmiyorum

sularýn kýyýlara vardýðý
dalgalý sözlerle þaþýrýp kaldým
alýp yuvarladým yeni sözcükleri
köpüklü sular bize baka kaldý

hiçbir zamanýn uðramadýðý bir yenilgi ile
boþluða tutunup þarkýlar söylemiþtik
mutluluklar içinde kalýp
kendimize sonsuzluklar dilemiþtik

uykulu kalbin söylediði mýrýltý
uyanýr uyanmaz güzel sabahlar
alýp ýþýltýlý ormanlara astým kendimi
yeniden var olmak için sana seslendim.



Sosyal Medyada Paylaşın: