Gözümün yumulduðu gün acýndan ölürsün Diyordu yaþlý adam çocuðuna bakarak… Kimseden umudum yok bir günde mahvolursun Yýkýk bir barakada yetim mumu yakarak!
Bir ayaðým çukurda sense küçücük çocuk Sana kim yemek verir kýþ gelir alýr gocuk? Sana acýr da dile gelse çaresiz böcük, Sen ondan da çaresiz dua eder bakarak!
Elinden alýr amcan ne býraktýysam miras Bulurda bir yolunu kurar türlüce kumpas… Hatta çalýþtýrýrda ettirir seni iflas Ýyilik yapýyorda baþa vurur takarak!
Dünya para denince deðiþtirir herkesi Alimi zalim yapar kötülüðün merkezi Yalan tanrýsý olur düþünmez var ertesi Dolaþýr durur kirli nehir gibi akarak…
Saffet Kuramaz
Zordur yetimlik elbet yara sarmaz paramýz Sen ey yetim üzülme korur seni mevlamýz Cennetlerde kapanýr açýk kalan yaramýz Ýmrenir hor bakanlar zor yerinden kalkarak -------> Mustafaoðlu Ýlyas
Teþekkür ederim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.