Ýlk çaðlardan bu yana coþa taþa taþý kayayý seve okþaya pür neþe inip de ovaya alýn size cennet gibi bir yer dermiþ insanoðluna
Çocuklar yüzermiþ pýrýl pýrýl sularýnda salkým söðüt dallarýnýn ördeklerin arasýnda sevinçten çýðlýk çýðlýða yaz boyu doyasýya gün karasý çocuklar
Yýllar var ki deðiþmiþ iklim bozulmuþ denge çölü vahaya çeviren çayýn örtmüþler üstünü toprakla o da alýp masallarýný koynuna dalýp gitmiþ derin bir uykuya
Göçmen kuþlar dahi küsüp deðiþtirince göç güzergâhlarýný
Ne göletler kalmýþ ne de her sokaða hayat veren çaðýl çaðýl akarsular
Deðirmenlerin ise sadece adlarý yadigar
Öyle bir gün gelmiþ ki dut aðaçlarýna týrmanmayý akarlarýn içinde oynamayý o caným Elagöz baðlarýný
Bin bir çiçekli rengârenk masalýmsý bahçeleri yediveren güllerini bile kulaktan kulaða duyan yeni nesil çocuklar
Sudan topraktan mutluluktan uzak ucube devlere sýðýnýr olmuþlar
tly
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tülay Bostancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.