Gün

Gün
Güneþte gezinirken
tutulmuþtum
Bahtým olan ayrýlýða
Bir hüzündü oysaki
Kalbime saplanan
Ölümün taþýyýcýlardýr
Onlar aslýnda..

Zamaný þu genç yaþýmda tüketirken
Titreyen bedenimi
Örtmeye çalýþýyorum
Ne kadar çalýþsamda
Þu üryan yüzyýlda
Düþüncelerim bir bir parçalanýyor

Geçmiþin tozlu yollarýndan geçerken
Ciðerlerime saplan hüzün
Ayrýlýðýn sesi
Acýnýn çýðlýklarý
Yüce daðlarda yankýlanýyor
Donuyorum o an
Sanki yüzyýllarýn
tozlu aðýrlýðý üzerime çökmekte

Zamana saplanan kirli düþüncelerim
Eleme gebe kalýyor
Þuan nefeslerime saplanan
Elmas tozu
Aðzýmdan güllerin rengini akýtýyor






Sosyal Medyada Paylaşın: