eprime

Yaylým ateþ altýnda
çýðlýða yazdýðým gel, ve gelmeyiþin
akþamüstlerinin zarif kederiyle yatýþmazdý,
yakýþmazdý bana, yýðýnlar içinde
içindeki kepazeyi anlatmak

Geçip gittim, aç býrakarak
avýyla kankardeþ olan köpeklerimi
:
Seni duyurup dururdum herkeslere.
Bunu evler ve eþikler bilirdi. Sen bilirdin
ama kelimelerden kapan kurup,
taþ kesmiþ kavimler gibi beklerdin,
belleðindeki barbarýn gövdesine
lanetli sular serperek.

Kat izleri açýlmayan günlerin,
meramý sabah avazýný bekleyen
gecelerin vardý senin.

Olmaz deðildi.
Senin duvarlarýnda vur emriyle aranan
biriyken, halkýn say beni
ve örgütle dedim.

Sisli giysileriyle cellatlarýn sehpasýnda
beklediðimi meðer nereden bilirdim.

En yenilmiþ yerime yazýp,
hiç yazýklanmadan çekiliyorum, bu kavilden.

Lekum dînukum veliye dîn

20102bin22Ýst.

Sosyal Medyada Paylaşın: