EY HAYAT...

Ey hayat;

Deniz olsan dolduramazsýn kadehimi,
Dokunamazsýn saksýsý olduðum çiçeðe,

Silemezsin bende ki gri maviliði,
Yaþatamazsýn içimde kin ve nefreti.

Yaþýyorum nerde olduðumdan bihaber,
Bütün servetimi al, beni bana ver…

Anma beni ucu yanmýþ resimlerle,
Çiz gençliðimi bahara, ýslak ellerle…

Dokunmasýn gözlerim hayatýn hiçbir rengine,
Ver beni rüzgara sürüklesin ahengine…

Býrakacaksýn bir gün soðuk bir topraða,
Benzeteceksin o zaman kurumuþ yapraða…

Korkmuyorum toprak olmaktan,
Çamuru da yapmasan, topraktan…

Emre GÜLLÜ

Sosyal Medyada Paylaşın:

emregüllü Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

EY HAYAT...