hani bulutlar bölük bölük kümelenir
önce beyazdan griye
sonra kararýr bütün bütün
usulca siyaha bürünür gök yüzü
sema gerilir!
uykusunda
yem olmuþ gibi canavarlara,
patlar
aniden gürültüyle saðanak
akabinde
çýlgýn bir çýðlýk
saðýr edip gider yaðmura çöllerini
lime ime doðrar yüreðini
ölü yiyicilerin tabaðýna
gümüþ bir hançer gibi
uçuruma yuvarlanan damlalar
kurur
çaðlayanlarýn fýþkýran gözlerinde
an biter,
gün biter,
zaman biter
sevgi biter,
dostluk biter,
nefret biter,
kin biter…
umurunda mýdýr dünyanýn,
bir yerde hayat biter
çamurda iz kalýr,
bir damla suda giz
ne yapsan
her þey olacaðýna varýr
efsane olsan kime ne?
geride bir avuç külün kalýr
onu da rüzgâr alýr
savurdukça savurur
hasýlý,
kavruk ruhun savruk bedeni olur
Abdurrahman güleç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
can cana Düet "ve zaman usulca fısıldadı; bana bırak" Tablo Körebe Özlemim Afet örtün üstümü kimse görmesin KİMBİLİR Hayat iklimi