NEREDEYDİN DEDİN YA
Ben hep sevda kokulu sabahlara uyandým düþlerim de
Gecenin lacivertini sevdim hayal gülüþler de
Bulutlarý sevdim, uzanýlmaz el deðmez halleriyle
Yüreðimi büyüttüm sevgilerle
Ben hep þiirlerle yaþadým dize dize
Yol bildim þarkýlarý, aþklarýn denizinde
Bahar kokulu akþamüstlerin de
Yalnýzlýðýmla kolkola girdim de aþký sevdim gizlice
Ulu daðlarýn doruklarýný gözledim karanlýk yeþillerde
Sulusepkenler de yürüdüm ,týrmandým,koþtum
Hiç bir bahar yaþanmadý ki gönlümce
Aðustos yangýnlarýnda, geçip giden demlerim de sustum
Hayat denen savaþýn cengaveriydi bu yürek
Özgürlüðüne susamýþ tutsak zamanda
Koþtu ve yaþadý gözlerini kapatýp tüm mavilere
Mutlu olduðunu sanarak kafesin de
Kýrk yýl hatýrýný saydým bir fincan kahvenin
Dost özünde aradým þefkatini vefanýn
Bebek gülüþler biriktirdim umutla
Ta ki boran esip kar, tipi vurunca …düþtüm
Acýlar derdim suskun zamanlarda
Kara gecelerde kara gözlü uykularda
Yol aradým ,yordam aradým, ýþýðým sönük
Yorgun omuzlarýmda tonlarca yük
Neredeydin dedin ya….
Uzun yollardan geliyorum
Geceyi gündüze çeviriyorum
Güzelliklere adýyorum tüm þiirlerimi
Ayþe
(sevgili bir dost ’neredeydin’ dedi...ben de anlattým ...duygularýma yol olduðu için sevgi ve þükranlarýmý sunuyorum...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.