İsyan

Ne de þerefli bir yaratýlýþtý oysa
Düþünen,anlayan,deðer de katan
Say daha nicesini onlaraydý ihsan
Nasýl da savruldu elinde nefsin,acý veriyor
Tam da bundan ki kaoslar bitmek bilmiyor
Her zemininde þu arzýn kan akýyor kan.

Ýlahi kattan inmedi mi onca ayet
Okudukça dolardý iman, yüreðe elbet
Demedim son peygamber aslý görevi
Ahlâkî düstura örnek, veli nimetti.

Ýncil’de ilk emirdi ademe "sev" öðretisi
Görülen odur ki nefret yine bitmedi
Tevrat "yaþat" dedi caný, öldürme yaþat
Ýsrailoðullarý bundan etti feragat

Ve nihayet son hak dindi o Ýslamiyet
Kucakladý tüm beþeri ve sundu rahmet
Ne yazýk ki ilk emre uymadý ümmet
Ýþte bu yüzden kokuþtu rezil cehalet.

Ey insan nefsini bir kýr, hakikati gör
Sevmek, yaþatmak,okumak hasletlerin kör
Bak þu cihan ne de çirkin, senin eserin
Sonun gider cehenneme iþte ederin.

Kendini bilen korudu, yaþattý,canlarý sevdi
Rehberliðinde Kur’an’ýn tefekkür etti
Kattý deðer yeryüzüne, yaðdýrdý rahmet
Hem burada buldu feyzi, nihayeti cennet.

Býrakmalý þu isyaný, kardeþlik var ya
Çözülemez hiç sorun kavga nizayla
Rahmanýn katýnda onlar en büyük emir
Yaþat,sev ve oku ki bulasýn rahmet.

Oðuzhan KÜLTE



Sosyal Medyada Paylaşın: