Efkar

Hava kuru ayaz,
Güneþ kayýp.
Gökyüzü aðlamaklý puslu biraz.
Yaðmur ha yaðdý ha yaðacak.
Gönlümün rýhtýmýna,
Efkar demir atýyor hiç gitmemecesine.
Gözlerim bulutlanýyor,
Sanki etraf enkaz.
Bugün hiç keyfim yok,
Caným hiç bir þey istemiyor,
Ýçimde sönmeyen yangýnlar,
Ruhumda dinmeyen fýrtýnalar.
Aklýmda sen,
Derin düþüncelerdeyim.
Kýzýlca kýyametler kopuyor içimde,
Caným yanýyor,
Belli etmiyorum.
Ne etliye karýþýyorum ne de sütlüye.
Gözlerim gülmeyi unutmuþ çoktan,
Gece gündüze küsmüþ,
Gündüz ise geceye.
Güneþ kayýp,
Baþýmý kitaplara gömmüþüm
Mýsralara vermiþim kendimi,
Tabi çaya ve kahveye de.
Açýyorum gönlümün kilidini,
Bunlar da geçecek elbet,
Gelecek te bir gün nasýl olsa gelecek.

Orhan Þentürk


Sosyal Medyada Paylaşın: