Gel söyleme!

Vazgeç

Artýk, söyleme hatýrlatma

Biz zamanlar yaþanan hatýralar saklý kaldý



Maceramýydý

Ömrün sayfalarýnda sancýydý

Ne kaldý hicran bir an durmadý hep sýzlattý



Dinlediðim

Þarkýlar sanki ýzdýrapdý

Hasrete gark ederek solgunlaþan susuzluktu



Nefesim

Yettiðince umut hazdý

Lakin varlýk olmayýnca acizlik hazin eserdi



Kime ne

Söylenirdi, dert benimdi

Hüzün nefesim, hasret kafesinde sessizliðim



Hayat adýna

Renksiz sefilliðim neyleyim

Çaresizliði umut addedip fakirliði perçinlerim



Aklý neyleyim

Mantýðý nereye sereyim

Ýrademe kefilim lakin þimdi solgun bir nefesim



Düþünmek mi

Güldürmeyin, neyi öncelerim

Nitelik olmazsa, vasat tefekkürü neye ekleyim



Bilirim mukallidim

Tahkike muhtaçlýðý özlerim

Nereden baþlayacaðýmý her nedense düþünürüm



Ýþte hal böyleyken

Sevmeyi hisseden fakirken

Hasretmeyi bilmeyen cahilken ben sana ne deyim



Senin naifliðinde

Sefilliðin eþiðinde biçareyim

Teslimiyetinde avuntularýma yönelirim ben bilirim



Nefsimi öncelerim

Hislerim renklerinde terlerim

Sadakatinde bencilliðe meylederim çünkü tacizim







Mustafa CÝLASUN

Sosyal Medyada Paylaşın: