Zillete düþünce insan bir anlýðýna , Gömülür kalýr kötünün karanlýðýna. Kötülük artýk yer edince benliðine, Gerek de duymaz olur aþkýn yarenliðine.
O zillet ki dipsiz bir bataklýk misali, Çýrpýndýkça çeker deðiþmez ki o hâli. Günden güne çok görürler size selamý. Fayda da vermez olur Allah’ýn kelamý.
Her geçen gün uzaklaþýrken aydýnlýktan, Sanki zevk almaya baþlarsýn karanlýktan. Bu zevk de nefsin vazgeçilmez tesiridir Beden senin gönül zilletin esiridir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Ertan OKUDUCU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.