TREN
Hayat insaný istediði trene bindirir.
Gün gelir istemediði garda indirir.
Yoruldum hayat dersin darda býrakmaz.
Ýkinci treni beklersin gelir.
Kimseye minnet etmeden bin o trene.
Ýþte o an; Geçmiþ, Gelecek, Düþünce.!
Ýçinizde yarým kalan ne varsa biter.
Yaþadýðýnýz, Yaþadýðýn kadar sensin.?
Minnet etmem der inat edersin.? Etme,
Kimseye minnet etmeden bin o trene.
Yaþayan yaþananýda bilen sensin.
Gün gelir ya geçmiþ yada yaþanan dersin.
Bilesiniz ki.?
Nankör ve vefasýzlarýn yasý tutulmaz.
Kimseye minnet etmeden bin o trene.
Yýllar öncesi gibi seni cepte sananlar.
Yolda karþýlaþtýklarýn.?
Ya ceza, Ya ödül, Ya lütuf, Ya imtihandýr.
Ýpi kopmuþ uçurtma gibi kývýrandan sakýn.
Onlardan kendine çevrenede dost olmaz.
Kimseye minnet etmeden bin o trene.
202209”Acet”
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.