Azýðý kuru ayazdýr insanýn
Gönül üþür de, katmer katmer yanar çoðu zaman
Azýðý beri de býrakmak ta gelmiyor iþte
Üþümeyi de, yanmayý da göze almaktýr
Aþk’a inanmýþ bir avuçta
Nizama AÞK, Hâkk’a AÞK ve kimbilir; biçare zülüfe AÞK
Yüreði harlamak kadar hünerli olmak gerek
Beklemeyi bilmek kadar da sabrý görmek gerek
Hani yolu gözlerken yanmayý becerebilmek de gerek, sabrýyla ankayý küllerinden doðmasýný görecek kadar mesela
Ýþte ben o kadar AÞK’a AÞIK, Hâkk’a AÞIK, kimbilir; belki de zülüfe biçar’ým
Gecenin karasý gibi, günün ýþýðý söker yüreðinin dar’ýný
Ateþi harlamak gibidir arayýþlar, belki de bir kývýlcýmla yakýverir tüm hayalleri
Ararken üþümeyi de bilmeli insan, yanmayý bilmek gibi
Ýþte o kadar harlar insan AÞK’ý da, AÞK’a AÞIK biçare gönülleri
GEL DE YANSIN YERYÜZÜ BÝR ÇÝFT GÖZ DERÛNUNDA...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.