NE OLACAKTI DAHA BETERİN

Yýl olmuþ dilenmiþim,
Aydýnlýk umutlar beklemiþim,
Satýrlarýma karþýlýk beklemiþim,
Çýðlýklarýmla hakýrýþlarýmla,
Boþa Çýrpýnmýþým..
Karanlýðýda aydýnlýðýda,
Kendi kendime yaþamýþým..
Kelepçe vurulmuþ gibi ellerime,
Tutuklanmýþým...
Kaçýp gidemedim Eski bir þehre,
Öksüz kalmýþým yine bir baþýma,
Karþýlýksýz yollarda,
Çýkmaz bir diyara girmiþim,
Vefadan Yoksun Yare vurulmuþum..
Þimdi Ne sen Çiçeksin,
Nede ben rengin..
Þimdi ne ben Dalým,
Nede sen Yeþil..
Þimdi ne sen Nefessin,
Nede ben yaþayan...
Kalbine mahkum aþkla Sanýrken kendimi,
Gurur kibirine kanmýþým...
Ellerine sarmýþken bedenimi,
Halbuki Bir ruhsuza dalmýþým.
Düþlerim Ziyan olmuþ,
Ben sabýrsýz bir aþýk,
Sen Hasreti gurur sanmýþýn...
Öksüz duygularým,
Yoksul Þiirlerim...
Yetim Bakýþlarým...
Ayaklar altýnda kalbim.
Ezilmiþ Bir þair yüreðimle
Yine ..yine yalnýzým iþte..
Þimdi Demli çayýn,
O ellerin,tenhalarýn
Þimdi O durak yok..
Rüzgarýn kederim.
Ne olacaktý daha beterin...
Sosyal Medyada Paylaşın: