Riya

Bir neslin sonbaharýydý
Sebepsiz gülüþlerinin yaprak dökümü...
Aþk; bitmeyen dört mevsimdi,
Ben; Yazý, kýþý, baharý...
Sen sonbaharý..

Ne vakit bitti, kalbindeki sürem?
Anasonda kaybolmuþ bir akþam yokuþu,
Nefesimi kesen bir ýlýk meltem...

Þimdi, güz kokusu, akþam korkusu, nihavent uykusu...
Ey yüreðimdeki masum çocuk?
Nereye sakladýn, aþkýn anahtarýný?


Ey sesinde, bülbüllerin naðme bulduðu sevgili..
Ya konuþ baharlar baþlasýn,
Ya da sus, kayboluþumu konuþsun yedi düvel iklimler..

Korkak, aþktan bi haber seviþmeler...
Kaç gecenin sonunda çýðlýða dönüþtü
Yedi baþlý yýlanýn bitmek bilmez uykusu..
Ey saçlarýnda güneþi söndüren sevgili..
Söyle, aþkýn umudunu hangi kör kuyulara býraktýn?

Karanlýk ve soðuk bir maðarada ,
Sesim yüzüme yeniden çarpmazken derinlikten,
Adýnýn beynimin girdaplarinda yankýlanmasý neden?
Ey bakýþýnda yanardaðlarýn söndüðü sevgili,
Söyle, gönlünün muradýný nerede unuttun?

Çare bilmez sürgünlerin,
Çaresizliðe dönen umut selamý,
Uykumun en güzel, en masum dem inde,
Ey gülüþü, yetime yuva olan sevgili,
Söyle, sûr-u yürekte neden nefessiz kaldýn?

Þimdi o koca heybetli gökyüzünün hokkabazý,
Neyim var neyim yoksanýn, varolmayan efendisi,
Ruhumun sancý bilmez sürgünü,
Ey canýma kalp, ruhuma râm olan sevgili,
Söyle, nefs-i mekana neden sessiz bakarsýn?

Bir riyada huzur buldun da,
Yemin ettiðin aþkýný mi unuttun?..

Dilemma
15.09.2022
Ankara


Sosyal Medyada Paylaşın: