NASIL UNUTTUM

Geçici hayatla geldim cihana
Yolcu olduðumu, nasýl unuttum.
Soluklanmak için uðradým hana
Yolcu olduðumu, nasýl unuttum.

Kanun usûl böyle Âdem’den beri
Günler hep geçiyor dönülmez geri
Duymuþtum bu dünya bir uðrak yeri
Yolcu olduðumu, nasýl unuttum.

Anamla birlikte sanki bir candým
Bu dünyada bizler bakiyiz sandým
Anam babam öldü ancak uyandým
Yolcu olduðumu, nasýl unuttum.

Her doðan sonunda ölürmüþ bir gün
Bazen bebek iken bazen de ergin
Biter dünyadaki geçici sürgün
Yolcu olduðumu, nasýl unuttum.

Dünya benim sandým dünya da benim
Hep öyle oluyor böyleymiþ genim
Anladým topraða deðince tenim
Yolcu olduðumu, nasýl unuttum.

Milattýr insanda o Kalu Belâ
Tövbe için vakit geçmedi hâlâ
Misafirlik biter okunur selâ
Yolcu olduðumu, nasýl unuttum.

Okur-yazar olsak etmezse tesir
Sonunda biz nefse oluruz esir
Okumayýz sýk sýk bir “Rabbi-yessir”
Yolcu olduðumu, nasýl unuttum.

Doðunca aðladým þefkatle dindim
Anne sevgisiyle kucaða bindim
Azrail çaðrýnca mezara indim
Yolcu olduðumu, nasýl unuttum.

Söylenen kalpte mi, yoksa dilde mi?
Karaçalýda mý, yoksa gülde mi?
Dostlar bakýn Behlül, iyi halde mi?
Yolcu olduðumu, nasýl unuttum.

09.10.2022
Bu þiir, doksanlý yýllarda Kahramanmaraþ And. Öðrt. Lisesinden tanýdýðým emekli öðretmen Harun Meþe Bey’in gönderdiði Mevlit kandil mesajýnýn oluþturduðu bir kývýlcýmla kaleme alýnmýþtýr. Kendisine teþekkür ediyorum.

Sosyal Medyada Paylaşın: