*** SENSİZLİĞİMİN CEHENNEMİNDE ***
*** *** *** *** *** *** ***
Eylül vurdu içimdeki acýya
Rüzgar savurdu kafdaðýna nasýlsa
Sessizliðimin cehennemindeyim asýl
Unutsun beni sevda yüklü gemiler
Yutar okyanuslar varlýðýmý
Uzar gider girdaplarda acýlar.
***
Unutun beni hücrelerin çarmýhýnda
Ya da müebbet bir zýndanda
Nasýlsa mahkum ettiniz gözlerimi
Yüklediniz suçlularýn bile hatalarýný
Artýk rahat mý içiniz... karanlýklarýnýz ?
Damla damla yok ettiniz inançlarýmý
Tutuklu yüreklerin ýstýraplarýnlarýnda
***
Bana ýþýklar yasaksa ; sizden gelmesin
O sizin kirli vicdanlarýnýzdaki ýþýktan
Ýstemiyorum; karanlýðýmda yeterim ben
Ýçimdeki tertemiz duygularýmýn Güneþ’i ýþýr
Kopardýnýz çiçeklerimi de benden
Sýralarýmda bekleyen onca çiçekler gibi
Gözlerimdeki ýþýklarýma hasret ettiniz
Aç ruhlarýýndaki açlýða kördü gözleriniz.
***
Haklýsýnýz ; tek suçlu bendim ya da benim gibiler
Sessiz sessiz aktý camlardaki damlalarla
Aktý saðnaklarým habersizdiniz
Nasýldý yaþam hevesim, ne bilirdiniz
Korkularýmýn karanlýðýnda býraktýnýz beni
Ezdiniz çiçekler gibi ayaklar altýnda
Gözlerimin siyahýnda yitirdiniz
Benliðinizdeki bir tutamda varsa
Tüm iyi niyeti
Uzatmayýn ellerinizi de istemiyorum
Sen sanmýþtým; içimdeki acýya ses
Sensizliðimin meðer
Cehennemindeymiþim.
***
Günay Koçak 9.10.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.