HAZAN MEVSİMİ BABA
Dibekte dövülmüþ buðday gibiyim,
Periþan halimi gör aðla baba…
Kor ateþte yanmýþ kazan dibiyim,
Yürek alev alev halim haraba…
Dikenli tellerde etim kanýyor,
Çile denizinde caným yanýyor,
Saðýr dostlar beni mutlu sanýyor,
Yerdeyim baþýmda birçok akbaba…
Hüzün kuyusuna ipsiz dalmýþým,
Mavi gökyüzüne kuþlar salmýþým,
Güneþ ýþýðýna hasret kalmýþým,
Yüzüme kapandý demir daraba…
Dýþarýda kaldý süslü bulvarlar,
Hasrete dönüþtü serin talvarlar,
Baðlar demir kapý yüksek duvarlar,
Çileye olmuþum bu gün maraba…
Cantekin der; duyun sesimi daðlar,
Kahpece vuruldum yüreðim aðlar,
Hazan mevsimidir virandýr baðlar,
Kaldýrýmda çarptý çapsýz araba…
16–17 AÐUSTOS 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.