Günaydýn deme ama. Görünce gülümse bana. Özledim deme ama. Yeter ki görünce gülümse bana
Arayýp sormasanda beni Hasret dolu name yolla. Hüzünlü gönlüme hediye. Yeter ki görünce gülümse bana
Ayrý ayrý geçirsekte seneleri Hançer saplý yaralý sineleri Gerçekleþtiremesekte hayalleri Yeter ki görünce gülümse bana
Kurusada dalým, dökülse yaðraðým. Susuzluktan çatlasada dudaðým. Silme býrak, ýslak kalsýn yanaðým Yeter ki görünce gülümse bana
Uzaktan olsanda hatýrla beni. Arada da olsa, alýp öp resmimi. Hissederim seni anarsan ismimi. Yeter ki görünce gülümse bana.
Bugün, yarýn diyerek ömrü bitirdik. Sevgiye dair tüm duygularý yitirdik Garip Þenol, gelsekte yolun sonuna Yeterki görünce gülümse bana.
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖKSAL-40 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.