AŞIK OLDUĞUM ŞEHİR..
istanbul...
aþýk olduðum þehir...
bugun ben gidiyorum senden;
istersen geri çevir...
istanbul!!!
.............gidiyorum!!!
sana kalsýn dünlerim,
ben yaralý umutlarýmý alýyorum.
senden sonra da doðar güneþ.
elbet baþka yerde de görürüm kýz kulesini.
yakamoz baþka yerde de anlatýr sevgisini.
ben gidiyorum...
...................istanbul!!!
...................aþýk olduðum þehir!!!
götürmüyorum yanýmda keþkelerimi.
bavulumda gelinliðim,
cebimde þiirlerim,
gönlümde düþüncelerimle gidiyorum...
sana deðil maðlubiyetim istanbul;
ben kendimle savaþýyorum..
gidiyorum istanbul!!!
gidiyorum aþýk oldugum þehir...
hadi durma;
istersen geri çevir...
dur son kez bakayým sana istanbul,
...................................çehreni bana çevir...
yok istanbul yok...
gözüm yok artýk yedi tepe topraðýnda...
istemem senin olsun o yemeðinde aþýnda.
kýzdýðýma bakma istanbul;
yine kýyamam sana..
senden gittiðim günün;o ilk akþamýnda,
bir yýðýn gözyaþý bulursun her kaldýrým taþýnda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.