MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Nazlı (kedim)
Ahmet Coşkun 1

Nazlı (kedim)


Nazlý (kedim)

Bir akþam penceremde týkýrtý
Baktým bir kendi canhýraþ
Adeta inliyor bir yalvaran ses
Aç sandýk deðilmiþ
Doðuracak yer arýyormuþ
Ýçeri al dedi Þükran
Ne anlarým

Getir dedi bir leðen
Yatýrdý içine ovaladý karnýný sevgiyle
O da ne sanki beze sarýlmýþ yuvarlak
Top þeklinde çýktý bir parça
korktum içi dýþýna mý çýkýyor
Yavruymuþ meðer
Ya rab bu nasýl almýþ içeride nefes
Derken bir daha bir daha etti mi üç
Sonra yaladý o parçalarý
Minicik yavrular çýktý ortaya
Üç tane erkek

Evde baktým büyüdüler
Ýkisini sahiplendirdim güzel iki insana
Duman rengi kaldý bana
Gri dedik biz ona
Evin insaný oldular artýk bana
Þimdi yarý evde yarý sokaktalar
Acýkýnca yemeye yorulunca uyumaya
Kimseye sormadan gelip gidiyorlar
Þanslýlar evde giriþ kat cam onlara açýk
O nazlýyý bir görseniz ne kadar nazlý
Sokakta beni görünce peþimde
Dolanýr durur git dersem kaybolur
Dizlerimde bir yatýþý var bir insan
Öyle manalý derin bakar ki
Ýnsanýn içi ürperir

Gece ayak ucumda yatar
Bazen koynuma kadar gelir yanýðýmý eller
Yatýðýmý sanýp nefesime nefes verir
Belki de kendi algýsýyla öper
Sonra çekilip yatar

Böyle bizim hikayemiz
Bir aþk masalý
Þükran kýskanýr bazen
Kedin kadar bakmýyorsun bana
Þaka bir yana o da çok sever
Nazlý çok nazlý hem akýllý hem terbiyeli
Ýnsan yanýnda cahil kalýr
Anlayýþlý söz dinler ortama uyar
Kedi deðil sanki bir peri

Coþkûnî

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.