Saatler gecenin o malum hüzünlü yarýsýna çalmadan, Matemli yüreðimden yokluðun kýrkýný çýkaracaðým, Hatýralarýn yazýlý gönül sayfalarýmdan seni sileceðim,
Saçlarýma yaðan aklarýn o aynalara dargýn yüzümün, Mecnune dönmüþ viran halimin gözlerimdeki yaþlarýn, Solmuþ resmin tanýklýðýn’da son kez adýný koyacaðým,
Bu gece bir hiç uðruna çalýnan onca yýllarýmýn hesabýyla, Ýneceðim daha önce hiç görmediðim vede gezmediðim, Sahilin birine birikmiþ öfkemle oturacaðým kuytu bir köþeye,
Ay ýþýðý altýnda yýldýzlar þahitliðinde martýlar eþliðinde, Yosunlarla kavga etmekten yorulmuþ durgun sullara, Ýçimdeki seni dökeceðim sessiz sedasýz çekip gideceðim meçhule...!