GÖNÜL SULTANIM

Gönlümü doladým zülfün teline.
Kalbimi söküp koydym eline.
Ben vuruldum sarý geline.
Þükür ki mevla yar eyledi bana.

Çalýndý davullar dikildi bayraðým.
Gönlüme girdi o son duraðým.
Islansa o siler benim yanaðým.
Þükür ki mevla yar eyledi bana.

Dört duvarý yuva eyledi bana.
Bir oðlan bir de kýz verdi bana.
Düþünmeden caným veririm ona.
Þükür ki mevla yar eyledi bana.

Yalan dünyada elimden tuttun.
Gamý kederi silip, unutturdun.
Yaralý gönlümü sen avuttun.
Þükür ki mevla yar eyledi bana.

Ölene dek sensin gönül sultaným.
Sensin bu dünyam, sensin ahiretim.
Sen güneþim, ayým yýldýzým eþim.
Þükür ki mevla yar eyledi bana

Garip Þenol yeþil gözlerine vuruldum.
Bir deli poyrazdým sinende duruldum.
Baþýna taç yaptýn köþeye kuruldum.
Þükür ki mevla yar eyledi bana.
Sosyal Medyada Paylaşın: